Aby potwierdzić obecność ciąży nie wystarczy wykonanie zwykłego testu ciążowego ani badania hCG. Niezbędne jest w tym celu odbycie wizyty u lekarza ginekologa-położnika, który zbada obecność zarodka oraz jego prawidłowy rozwój. Czasami jednak pacjentki od samego początku stanu uprawdopodabniającego stan ciąży wskazują na liczne dolegliwości, które mogą się wiązać z podejrzeniem nieprawidłowego w przebiegu jej rozwoju – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej, Tarnowo Podgórne, Luboń.

Objawami klinicznymi wskazującymi na nieprawidłowy rozwój wczesnej ciąży są najczęściej ból w miednicy mniejszej oraz krwawienie. Nie zawsze jednak obumarcie zarodka daje jednoznaczne sygnały. Badaniami, które mają pomóc w prawidłowej diagnostyce ciąży lub jej obumarcia są wówczas: pomiary stężenia beta-hCG w surowicy oraz ultrasonografia. Najczęstszym pytaniem, jakie zadaje w tej sytuacji ciężarna, jest to, czy ciąża ma szansę na prawidłowy rozwój. Wówczas pierwszym krokiem jest określenie, czy mamy do czynienia z ciążą o prawidłowej lokalizacji wewnątrzmacicznej, czy z ciążą o nieznanym umiejscowieniu.

Jednymi z diagnostycznych kryteriów rozpoznania ciąży nieprawidłowej są m.in.:

• CRL większe niż lub równe 7 mm oraz brak czynności serca,
• średni wymiar pęcherzyka ciążowego większy niż lub równy 25 mm i brak zarodka,
• brak zarodka z widoczną czynnością serca powyżej 2 tygodni po badaniu USG, które pokazało pęcherzyk ciążowy bez obecności pęcherzyka żółtkowego,
• brak zarodka z widoczną czynnością serca powyżej 11 dni po badaniu USG, które pokazało pęcherzyk ciążowy z obecnym pęcherzykiem żółtkowym.

Termin „ciąża o nieznanym umiejscowieniu” jest używany w przypadkach, w których nie można uwidocznić ciąży w przezpochwowym badaniu USG u pacjentek z dodatnim testem ciążowym. Według różnych badań, częstość występowania ciąży o nieznanym umiejscowieniu waha się od 8 do 32 proc.

Istnieją cztery możliwości ewolucji ciąży o nieznanym umiejscowieniu:

• samoistne poronienie (44-69 proc. przypadków)
• prawidłowa ciąża wewnątrzmaciczna
• ciąża pozamaciczna (8,1 – 42 proc. przypadków)
• przetrwała ciąża o nieznanym umiejscowieniu (do 2 proc. przypadków) – ciąża nie może być umiejscowiona pomimo niespadających stężeń beta-hCG w surowicy i braku objawów ciążowej choroby trofoblastycznej.

Pacjentki, u których w dwukrotnym badaniu oceny stężenia beta-hCG w odstępie 48 godzin obserwuje się spadek stężenia tego hormonu o ponad 50 proc. powinny zostać poinformowane, że istnieje niewielkie prawdopodobieństwo rozwoju prawidłowej ciąży wewnątrzmacicznej. Pacjentki, u których w badaniu po 48 godzinach obserwuje się wzrost stężenia beta-hCG o ponad 63 proc. powinny być poinformowane, że ich ciąża najprawdopodobniej rozwija się prawidłowo wewnątrz macicy. W celu dalszego rozpoznania konieczne jest wykonanie badania USG w okresie 7-14 dni.

Zapraszamy do skorzystania z konsultacji medycznej specjalisty w dziedzinie ginekologii onkologicznej, położnictwa i ginekologii oraz genetyki klinicznej. Dr n. med. Piotr Magnowski przyjmuje w gabinecie lekarskim w miejscowości Luboń oraz Tarnowo Podgórne. Należy umówić się na wizytę pod numerem 606-340-593.   

Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników