W ostatnich latach zauważa się na świecie wyraźny wzrost odsetka porodów drogą cięcia cesarskiego. Jednakże jedynie w krajach trzeciego świata wpływa to na poprawę wyników położniczych. Niestety, zarówno w Polsce jak i innych krajach o wysokim rozwoju socjoekonomicznym odsetek cięć cesarskich powyżej 20% nie wiąże się już ze zmniejszeniem umieralności okołoporodowej matek i ich potomstwa. Obecnie w Polsce odsetek cięć cesarskich wynosi 43,85%. 
 
Rozwój medycyny perinatalnej, a w szczególności diagnostyki mógł mieć wpływ na częstsze wykrywanie nieprawidłowości u płodu i wiązać się ze wzrostem odsetka cięć cesarskich. Również wyniki przeprowadzonych w ostatnim dwudziestoleciu badań wskazujące na większe zagrożenie dla dziecka podczas porodu drogami natury w przypadkach położenia miednicowego płodu oraz obecności blizny po cięciu cesarskim, przyczyniły się do stworzenia przez towarzystwa narodowe położników i ginekologów rekomendacji zalecających kwalifikowanie ciężarnych z tymi nieprawidłowościami do elektywnego cięcia cesarskiego. Jednakże, dane epidemiologiczne wskazują, że nadal głównymi wskazaniami do cięcia cesarskiego są: zatrzymanie postępu porodu i śródporodowe zagrażająca niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu.
 
Rozwój anestezjologii i szerokie zastosowanie znieczulenia przewodowego do cięcia cesarskiego wpłynął istotnie na zmniejszenie śmiertelności matek. Cięcie cesarskie nadal jednak wiąże się z dziesięciokrotnie wyższym ryzykiem krwotoku porodowego oraz powikłań zakrzepowo-zatorowych, będących główną przyczyną zgonów kobiet w związku z porodem. Również w perspektywie odległych efektów zwraca się uwagę na narastające wraz z kolejnym cięciem cesarskim ryzyko nieprawidłowej implantacji łożyska pod postacią łożyska przodującego i wrastającego. Liczne laparotomie  związane z cięciami cesarskimi mają również wpływ na wyższe ryzyko powikłań operacyjnych przy innych interwencjach chirurgicznych w jamie brzusznej.
 
Doniesienia naukowe ostatnich lat wskazują także na negatywne skutki porodu drogą cięcia cesarskiego dla dziecka. Istotnie częściej dochodzi do rozwoju zaburzeń oddychania nawet w ciążach donoszonych przed zakończeniem 39. tygodnia ciąży. Z tej niefizjologicznej drogi porodu wynikają również odległe konsekwencje związane z kolonizacją noworodka florą skóry matki w zastępstwie flory dróg rodnych. Badania epidemiologiczne wskazują, że dzieci urodzone drogą cięcia cesarskiego mają zwiększone ryzyko rozwoju zaburzeń w układzie immunologicznym, częściej występują u nich alergie, astma i cukrzyca typu 1.
 
Biorąc pod uwagę negatywne konsekwencje cięcia cesarskiego zarówno dla matki jak i jej dziecka, należy dołożyć wszelkich starań mających na celu zmniejszenie odsetka cięć cesarskich w szczególności w grupie zdrowych pierworódek w ciążach niepowikłanych. 
 
Przed planowanym cięciem cesarskim ciężarna musi wyrazić na nie świadomą zgodę. Formularz pisemnej zgody na zabieg cięcia cesarskiego powinien zawierać między innymi opis wskazania oraz omówienie możliwych powikłań – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej.

Zapraszamy do skorzystania z konsultacji medycznej w gabinecie lekarskim w miejscowości Luboń oraz Tarnowo Podgórne. Na wizytę należy umówić się pod numerem 606-340-593. Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników