W Polsce znieczulenie zewnątrzoponowe stosowane jest coraz częściej jako metoda łagodzenia bólu podczas porodu. Procedura ta polega na wprowadzeniu środka znieczulającego do przestrzeni zewnątrzoponowej rdzenia kręgowego kobiety w ciąży, co pozwala na znieczulenie od pasa w dół. Dzięki temu kobieta może doświadczać zmniejszonego bólu w trakcie porodu, co może znacząco poprawić jej komfort podczas tego wyjątkowego wydarzenia. 

Skurcze mięśnia macicy i rozwieranie szyjki macicy są przyczyną bólu trzewnego. W miarę postępu akcji porodowej zstępowanie główki płodu i późniejszy ucisk na dno miednicy, pochwę i krocze powodują ból somatyczny przenoszony za pośrednictwem nerwu sromowego. Znieczulenie zewnątrzoponowe ma za zadanie zminimalizowanie bólu i dyskomfortu pacjentki podczas porodu siłami natury. Ten rodzaj znieczulenia nie powoduje jednak całkowitej eleminacji bólu, a jedynie jego złagodzenie, dzięki czemu pacjentka jest narażona na mniejszy stres i wysiłek związany z trwaniem i znoszeniem bólu. Pozostaje jednak w pełni świadoma przez cały czas trwania znieczulenia.

Znieczulenie zewnątrzoponowe polega na podaniu leków znieczulających bezpośrednio do przestrzeni zewnątrzoponowej dokładnie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Ten rodzaj znieczulenia wymaga obecności lekarza anestezjologa na bloku porodowym. Podczas porodu, kiedy rodząca poprosi o znieczulenie badana jest przez lekarza-ginekologa, następnie jeżeli nie ma ginekologicznych przeciwwskazań odbywa się konsultacja anestezjologiczna podczas której anestezjolog kwalifikuje pacjentkę do znieczulenia. Podanie znieczulenia może być kontynuowane po porodzie, jeśli u pacjentki są wymagane dodatkowe zabiegi np. szycie krocza. 

Znieczulenie zewnątrzoponowe znacznie łagodzi ból porodowy, ale nie eliminuje go całkowicie. Dzięki temu zachowany zostaje odruch parcia czy ruchomość nóg, co pozwala na kontynuowanie przez pacjentkę porodu w różnych pozycjach. Zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego może niekiedy jednak wydłużać drugi okres porodu i zwiększać ryzyko zabiegów pochwowych. Po podaniu znieczulenia zewnątrzoponowego może również wystąpić obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, swędzenie skóry, popunkcyjny ból głowy, osłabienie kończyn dolnych, niezamierzone uszkodzenie naczynia krwionośnego. 

Pamiętaj, że większość tych działań niepożądanych występuje rzadko i pod nadzorem doświadczonego personelu medycznego, ryzyko jest minimalizowane. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o znieczuleniu zewnątrzoponowym skonsultować się z lekarzem lub położną, aby omówić wszelkie obawy i kwestie zdrowotne – wskazuje dr n. med. Piotr Magnowski specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz genetyki klinicznej. 

Dr n. med. Piotr Magnowski – specjalista w dziedzinie ginekologii i położnictwa, ginekologii onkologicznej i genetyki klinicznej

Gabinety lekarskie:
Tarnowo Podgórne – ul. Niklewicza 1
Luboń – ul. Wschodnia 26a

Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.

Źródło: Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników